Σπίτι από πέτρα ή πλίθρα, ξύλο, καθόλου πλαστικό, καμία τηλεόραση, τάμπλετ ή κινητό τηλέφωνο. Μπορεί να ζήσει έτσι κανείς;
Κι όμως, μέσα σε αυτό σπίτι ανέπνεαν, γεννούσαν, νανούριζαν γενιές και γενιές ανθρώπων – γιαγιάδες και παππούδες δικοί μας. Όπως τότε θα σβήσουμε για λίγο τα ηλεκτρικά φώτα και θα αφεθούμε στην ησυχία του χωριού όπου οι ήχοι φθάνουν στα αυτιά μας μέσα από τις χαραμάδες και το φως αναδύεται από την λάμπα το λυχνάρι ή το καντήλι, μικρό μεν αλλά θυμηθείτε: φώτιζε για αιώνες τους ανθρώπους…..
